اين كتاب با گزارشي كوتاه از جهان اسلام در سده سوم هجري - نهم ميلادي - و يك ديباچه آغاز و معتقد است ژوزف شاخت و داتن نتوانسته اند به درستي از اصول واقعي و تحول در حقوق اسلام سخن گويند، لذا پديدآورنده خود تلاش مي كند از دوران شكل گيري حقوق اسلام و نيز سه سده نخست هجري به صورتي جامع در فصل نخست سخن گويد. فصل دوم از مجموعه مقررات و قوانين كه در جامعه اسلامي به وسيله اخلاق حقوقي قرآني و نيز مقررات عرفي و قواعد و ارزشهاي شكل يافته بر مباني ديني ايجاد شده سخن گفته است. فصل سوم از ظهور متخصصان حقوقي كه آموزه فقهي را به كار مي بستند و شالوده قضايي عمل حقوقي را پي افكنده اند نكات درخوري آمده است. فصل چهارم جايگاه دادگاهها در تاريخ اسلام را مي كاود. فصل پنجم از تغييرات علوم قضايي و قوانين موازي با تغيير شكل در دستگاه قضايي سخن مي گويد. فصل ششم از نظريه حقوقي يا اصول فقه و مقابله ديدگاههاي اصوليين و اخباريان در نيمه دوم سده چهارم سخن مي گويد. فصل هفتم گزارشي است از ظهور مذاهب فقهي و مكاتب گوناگون فصل هشتم نقش انگيزه ها و مصالح غير ديني در گرايش به پاره اي از مكتبهاي حقوقي – فقهي و درجه وابستگي يا عدم وابستگي به نهادهاي حكومت در تاريخ را بررسي مي كند. اين اثر در پايان حاوي نتيجه گيري، زيست نامه كوتاه شخصيتهاي مطرح شده، كتابشناسي و نمايه است. لازم به ذكر است كتابهايي كه درباره سير تطور حقوق اسلام به زبانهاي اروپايي نگارش يافته اندك است و از كتاب ژوزف شاخت بيش از پنجاه سال مي گذرد، لذا كتاب حلّاق كه با نقد ديدگاههاي شاخت آغاز مي شود باب تازه و قابل نقد ديگري در اين راه مي گشايد.